POGRZEB

Wierni zmarli powinni otrzymać pogrzeb kościelny, zgodnie z przepisem prawa (kan. 1176 §1).
Pogrzeb kościelny, w którym Kościół wyprasza duchową pomoc zmarłym, okazuje szacunek ich ciału i równocześnie żywym niesie pociechę nadziei, należy odprawić z zachowaniem przepisów liturgicznych (kan. 1176 §2).
Kościół usilnie zaleca zachowanie pobożnego zwyczaju grzebania ciał zmarłych. Nie zabrania jednak kremacji, jeśli nie została wybrana z pobudek przeciwnych nauce chrześcijańskiej (kan. 1176 §3).
Nabożeństwo pogrzebowe za każdego wiernego winno być z reguły odprawione w jego własnym kościele parafialnym (kan. 1177 §1).
Każdy jednak wierny albo ci, do których należy troska o pogrzeb zmarłego, mogą wybrać inny kościół na pogrzeb, za zgodą tego, kto nim zarządza, i po zawiadomieniu własnego proboszcza (kan. 1177 §2).

Do kancelarii parafialnej należy dostarczyć:

  • akt zgonu;
  • ewentualne zaświadczenie o przyjętych przed śmiercią sakramentach;
  • jeżeli w naszej parafii ma się odbyć pogrzeb zmarłego z innej parafii: zgoda proboszcza miejsca zamieszkania na pochówek poza parafią;
  • jeśli pogrzeb parafianina lub parafianki ma się odbyć w innym kościele: należy ten fakt zgłosić do naszej kancelarii parafialnej, celem uzyskania zgody od proboszcza;
  • uzgodnić z Organistą jego udział w pogrzebie i prowadzeniu modlitwy różańcowej: p. Marcel Helak – tel. 574 893 901
  • Msza św. pogrzebowa może być sprawowana w kościele parafialnym z trumną. Wówczas modlitwa różańcowa w dni poprzedzające pogrzeb odmawiana jest w kaplicy cmentarnej, a w dniu pogrzebu pół godziny przed rozpoczęciem Eucharystii w kościele parafialnym.

W sprawie pogrzebu, jeżeli to możliwe, prosimy najpierw o zgłoszenie się osobiście w biurze parafialnym lub pod numerem tel. 668 682 102

 

Pamiętaj o zmarłych


W jaki sposób możemy najlepiej pomóc zmarłym?


Msza Święta
Uprzywilejowaną moc wstawienniczą względem zmarłych pozostających w czyśćcu ma Msza Święta. Podczas nabożeństw i w modlitwach prywatnych to wierny zwraca się do Boga. Natomiast w Mszy Świętej sam Jezus Chrystus wstawia się do swojego Ojca. Praktycznym wymiarem pomocy jest zamawianie przez wiernych Mszy Świętej za zmarłych. Chrześcijanin powinien, przynajmniej raz w roku, zamówić Mszę Świętą za zmarłych.

Msza gregoriańska (30 Mszy Świętych)
Szczególną popularnością cieszy się praktyka tzw. Mszy Świętych gregoriańskich. Polega ona na celebrowaniu przez 30 kolejnych dni Mszy Świętej za jednego zmarłego. Praktyka ta została zainicjowana w VI w. przez papieża Grzegorza Wielkiego. Papież ten polecił odprawianie przez 30 dni Mszy Świętych za zmarłego mnicha, który za życia sprzeniewierzył się ślubowi ubóstwa. Ów mnich, jak świadczy św. Grzegorz, 30. dnia ukazał się swemu przełożonemu i podziękował za okazane mu miłosierdzie, tego bowiem dnia opuścił czyściec. 

Modlitwy i odpusty
Skuteczną pomocą dla dusz czyśćcowych są ofiarowane za nich umartwienia, wyrzeczenia i modlitwy, choćby najkrótsze, zwane aktami strzelistymi. Wierni szczególnym szacunkiem darzą tzw. wspominki i zapalanie świec w listopadzie, modlitwę różańcową, Drogę krzyżową oraz specjalne modlitwy za zmarłych. Szczególną wartość ma praktyka odpustów za zmarłych. Wierni mogą je uzyskać, wypełniwszy warunki: wola uzyskania odpustu, stan łaski uświęcającej, odmówienie modlitwy w intencji zmarłego, nawiedzenie cmentarza, przyjęcie Komunii św.

Jałmużna
Ofiary pieniężne na dzieła miłosierdzia w intencji zmarłych są bardzo pochwalane w Piśmie św. (2 Mch 12,43-45). Dobrowolny i bezinteresowny dar – jałmużna – zarówno materialna, jak i duchowa – ofiarowana za zmarłych, ma wielką wartość w oczach Boga. Ofiary mogą być składane przy zamawianiu Mszy Świętej, dla biednych, których znamy, ale także na dzieła charytatywne i misyjne Kościoła.